Ook deze week waren de sterke emoties op de beurs weer volop zichtbaar.
Vorige week ging zelfs het immens populaire Facebook fors onderuit omdat het aantal gebruikers lager was dan verwacht.
De cijfers waren nochtans nog steeds fenomenaal te noemen. Facebook is nog steeds een fantastisch bedrijf, tenminste toch zeker cijfermatig, of het ethisch ook een geweldig bedrijf is, daar ben ik persoonlijk niet van overtuigd.
Als waardebelegger ben ik steeds heel gefocust op het bedrijf, of misschien is het omdat ik voordat ik een beursbrief schreef een ondernemer was. Misschien ben ik net daardoor ook een waardebelegger geworden,…
Welke van de twee het ook is, door steeds erg te focussen op het bedrijf verlies ik soms wel eens uit het oog dat het grootste deel van de beursparticipanten dit helemaal zo niet zien.
Zij zien aandelen als producten om in te handelen. Laag kopen en hoog verkopen is dan de boodschap. Het onderliggende bedrijf en de cijfers zien zij dan meer iets als wat de prijs van het aandeel bepaalt. Een beetje zoals de olievoorraden de olieprijs bepalen of de stand van het water van de rivieren de tarieven bepaalt van de binnenscheepvaart.
Dat er meer olie verbruikt wordt speelt een secundaire rol, net als bij de binnenscheepvaart het aantal transporten ook op de tweede plaats komt na de stand van de rivieren.
Een aandeel is geen handelsproduct (voor mij)
Mij lukt dat dus niet. Ik kan een aandeel niet als een handelsproduct zien. Ik moet steeds de bedrijven kennen, wie bestuurt ze, hun producten, hun markt, groeipotentieel,… .
Het eerste dat ik steeds probeer te doen, om mijn werklading te verlichten is te proberen te bepalen of een bedrijf een goed of een slecht bedrijf is.
Ik probeer namelijk te vermijden om in slechte of minder goede bedrijven te beleggen. Want op korte termijn mag de beurskoers dan wel bepaald worden door emoties en nieuwsberichten, op lange termijn onderscheiden de goede bedrijven zich en volgt de beurskoers automatisch.
Maar toch krijgen de zogenaamde mindere bedrijven soms wel aandacht van mij. Er zijn namelijk wel goede en slechte bedrijven, maar er zijn geen goede of slechte aandelen.
Goed bedrijf, slecht aandeel?
Van een goed bedrijf kunnen de aandelen helemaal niet interessant zijn als de aandelenkoers slecht is (lees veel te duur). En andersom kan een slecht bedrijf wel interessant zijn om te kopen als de aandelenkoers goed is (lees heel goedkoop).
Een voorbeeld zijn wat Benjamin Graham de net-nets noemde. Net-nets zijn aandelen die goedkoper noteren dan de waarde van hun vlottende activa (cash + andere liquide middelen + aangepaste inventaris + aangepaste openstaande klanten) waar alle schulden van zijn afgetrokken. Met andere woorden gebouwen en andere vaste activa krijg je er “gratis” bij.
Indien zo’n bedrijf morgen zou geliquideerd worden, verdien je er een aardig centje aan. Mogelijks een slecht bedrijf, maar potentieel een leuke opportuniteit met een beperkt neerwaarts risico.
Aan de andere kant van het spectrum staat bijvoorbeeld Amazon. Een mooi bedrijf, waarvan AWS (de cloudcomputing tak) alleen al zorgt voor fenomenale cijfers. Maar is het aan de huidige beurskoers en koerswinstverhouding van 228 ook een beleggingsopportuniteit?
Risico's kennen
Als u op lange termijn een succesvol belegger wil zijn, dan is het vaak belangrijker om uw risico goed in te schatten en te proberen te beperken, dan te mikken op uitzonderlijke koersexplosies, waarbij de risico’s navenant zijn.
Vandaar ook Buffett’s gouden regels
- Verlies geen geld en
- Vergeet regel 1 niet.
Je hebt goede en slechte bedrijven maar dat maakt geen goede of slechte aandelen. Wel zijn er goede en slechte aandelenkoersen.
