Wie de voorbije weken dit blog heeft gelezen, heeft misschien de indruk dat ik nu negatief ben over de beurs.
Dat is echter niet de boodschap die ik wilde brengen. Terwijl ik in de tweede helft van vorig jaar en ook januari van dit jaar wel een ongemakkelijk gevoel had, is dit vandaag al heel anders.
Vanaf augustus vorig jaar was het duidelijk dat de beurs niet meer goedkoop was, maar het was wel nog heel onduidelijk wat je moest doen. De trein donderde in rotvaart verder, en als je er niet op zat, dan miste je heel wat.
Of zo leek het toch, want als we nuchter naar de cijfers kijken, was dit enkel het geval in Amerika, en daar dan ook maar op een beperkt kransje aandelen.
Vandaag is de beurs zelfs duurder dan toen over het algemeen genomen (lees hier meer over hoe duur) en toch ben ik veel positiever over de mogelijke rendementen op de beurs dan pakweg in december of januari.
Meer kansen
De stijging van de volatiliteit zorgt voor meer kansen. De emotie is wat terug op de beurs. De illusie dat een beurs enkel kan stijgen lijkt wat te verkruimelen.
Pas op, ik adviseer nog steeds tegen het te snel roepen dat het koopjes zijn als een aandeel eens 5% zakt. Maar klappen van 20% en meer die we nu ook weer terug regelmatiger zien, schept wel mogelijkheden.
Af en toe duiken er nu wel terug aandelen op in mijn vizier die overdreven worden afgestraft. Spijtig genoeg kennen ze al te vaak snel terug een remonte tot boven wat ik voor deze bedrijven wil betalen. Maar er blijven ook aandelen hangen.
Kortom, het schattenjagen, waarmee ik waardebeleggen graag vergelijk, wordt terug leuker. Of anders gezegd, ik heb het gevoel dat de tijd stilaan is gekomen dat ik terug een echt verschil kan maken, door de juiste aandelen er tussenuit te halen.
