Twee weken geleden schreef ik over de 4% regel. Zoals ik toen ook al schreef is dit eerder een vuistregel en geen vast plan, maar wel een leuke om eens de oefening mee te doen of je al zou kunnen rentenieren of niet.
Deze regel gaat uit van een 7% rendement op je beleggingen, en dit in een gedeelde portefeuille tussen obligaties (staatsbons) en aandelen.
Maar is bij de huidige lage rente die 7% wel haalbaar?
En wat met het historische rendement van aandelen, mogen we in de toekomst nog hetzelfde verwachten als in het verleden?
Zoals ik toen ook al schreef zie ik vandaag bij de huidige rentestanden geen reden om te beleggen in obligaties, zelfs niet voor de korte termijn. De vraag of we van aandelen nog hetzelfde rendement mogen verwachten als in het verleden is een vraag die me veel meer bezig houdt.
Maar ook die vraag brengt me terug bij de rente. Een argument dat ik al vaak tegen heb gekregen als ik over beleggen op de beurs en mijn eigen rendementen, is dat ik het geluk heb gehad om in een periode te zitten waarbij de rentes constant daalden.
Deze dalende rente zorgden er voor dat niet alleen de bedrijven goedkoper konden gaan lenen zodat ze meer winst overhielden, maar ook de consumenten meer krediet aangingen om te consumeren. Wat opnieuw hogere bedrijfswinsten opleverde.
Voor mij is het moeilijk om daar tegen te argumenteren. Ik ben geboren in 1980, de zeer hoge piek in de interesten die tijdens de jaren ‘80 vielen ken ik dan ook enkel uit verhalen van mijn vader. Ik ken inderdaad niets anders dan steeds dalende interesten.
Als je dan ook maar een 30 of 40 jaar teruggaat, dan zie je inderdaad dat we vandaag in een periode leven van zeer lage rente. En let op, de interest zou volgens Business Insider zelfs de laagste zijn van de afgelopen 5000 jaar.
Opvallend is echter dat ook na de grote crisis van de jaren 1930 de interesten heel laag waren, een periode die meer dan 10 jaar heeft geduurd.
Hierna begonnen de interesten aan een waanzinnige klim tot een niveau dat we in onze tijd zogezegd enkel kenden voor Christus. Wat was dan de uitzondering? De jaren 1980, of nu? Zijn de belachelijke lage interesten van nu niet gewoon een tegenreactie van toen? En gaan we misschien niet stabiliseren op een naar historisch perspectief gezien normaal niveau van tussen de 3% en 6%?
Maar nog belangrijker, wat deed de beurs in deze periode?
Je ziet inderdaad een enorme versnelling in de stijging van de beurs sinds eind jaren ‘80. Maar ook in de jaren dat de interest steeg zien we een stijgende beurs, de vorige dip was tenslotte rond 1950.
Met andere woorden de beurs kan stijgen met stijgende en dalende interesten. Moeten we dan geen andere oorzaken gaan zoeken in de veel hogere pieken en dalen die zich lijken te vormen de afgelopen 20 jaar? Ik denk bijvoorbeeld aan doorgedreven automatisering en de doorbraak van de pc, als motoren van de bedrijfswinsten.
En ik denk ook aan de uitbreiding van de financiële sector als zijnde de reden van de veel forsere onder- en overwaarderingen die dan ook deze forse schommelingen met zich meebrengen.
Voorzichtig met schulden!
Waar ik wel voorzichtig mee ben zijn de schulden van de bedrijven. Want zelfs al keren de interesten terug tot op een historisch niveau, dan betekent dit nog steeds een verdubbeling. Ik verkies dan ook bedrijven met weinig schulden, waar een verdubbeling van de interestkosten de winsten niet zullen wegvegen.
