We zitten momenteel in een zeer vreemde periode. De wereld is gewend geraakt aan de overvloedige cash die uit de kraan van de centrale banken stroomt. De overheden zijn nog niet in staat om zonder dit infuus te leven, dus ziet het er niet naar uit dat dit snel zal veranderen.
Dit heeft tot gevolg dat gewoon sparen geen zin meer heeft, want na inflatie verlies je geld op je spaarboekje, vandaar ook wel “verliesboekje” genoemd.
Zowel obligaties als vastgoed zijn overgewaardeerd, en als je aandelen met deze twee andere beleggingsvormen vergelijkt, dan lijken ze zelfs nog goedkoop.
Op zich zijn aandelen vandaag eigenlijk helemaal niet meer goedkoop, maar wat moet je anders doen met je geld?
Op zoek naar rendement
En dat denken vele mensen, dat zie je aan het najagen van piramidesystemen die 1% per week beloven en de luchtbel van de cryptomunten die verder wordt opgeblazen.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben een absolute gelover in de technologie achter deze munten. De blockchain zal volgens mij een ware (r)evolutie veroorzaken. Ik denk echter niet dat één van de huidige munten hier op het einde van de rit nog zal bij zijn.
Maar dat is naast de kwestie.
De meeste aandelenbeleggers met ervaring, die de recessie van 2008 hebben meegemaakt, zitten nu te wachten tot de volgende crash op de beurs komt. Ik vraag me ook af hoe lang het nog duurt.
Wat ik wel relatief snel heb afgeleerd is het proberen te timen van de markt. Ik spendeer mijn energie liever aan het zoeken van goedkope aandelen, dat is een veel efficiënter gebruik van mijn tijd.
Is er veel te koop, dan zal de beurs wel goedkoop zijn. Is er weinig te vinden, zoals vandaag, dan zal de beurs wel duur zijn, is mijn redenering.
Mijn cashpositie groeit of krimpt automatisch aan de hand van het aantal koopjes dat ik kan vinden, wat in wezen ook een vorm van timen is. Al ben ik hierdoor meestal wel te vroeg op het feest en ben ik vaak ook te vroeg terug naar huis, maar mijn rendement lijdt daar duidelijk niet onder.
Kortom wachten op de crash is eigenlijk wachten tot slecht nieuws zich doorzet. Dat bovenop een overheid in België die de belegger viseert en stigmatiseert (en belast), je wordt er allemaal niet vrolijk van.
Daarom wil ik ook eens even een positieve evolutie toelichten.
Kansen op komst
Door de nieuwe MiFID II richtlijnen zullen banken en brokers hun onderzoek moeten aanrekenen aan hun klanten en niet meer gratis mogen verspreiden.
Het logische gevolg hiervan is dat er minder onderzoek zal gebeuren naar kleinere aandelen. De kostprijs hiervan is namelijk moeilijk terug te verdienen, de grote beleggers en fondsen, die het geld hebben om voor dit onderzoek te betalen, kunnen niet altijd in deze kleinere aandelen beleggen.
Aan de andere kant heb je de trend waarbij meer en meer mensen passief gaan beleggen. Deze ETF’s waar ze in beleggen volgens slaafs een index, ze doen geen onderzoek naar de aandelen zelf. Ook dit zorgt voor minder analyses.
Tel deze twee samen en je weet gewoon dat er terug veel meer aandelen fout geprijsd zullen zijn op de beurs. We zullen terug meer onder- en overwaarderingen krijgen.
En daar kunnen wij als kleine beleggers, die zelf ons onderzoek doen volop van profiteren!
