Onderstaand is een van mijn favoriete stukken uit Benjamin Graham’s The Intelligent Investor wat spijtig genoeg niet in de vertaalde versie, De Intelligente Belegger, is terechtgekomen.
Deze passage stond na het hoofdstuk over de margin of safety en is een stuk dat me de eerste keer dat ik het boek las, echt aantrok (toen was er nog geen vertaling beschikbaar) en het geeft eigenlijk een mooie samenvatting van hoe ik denk over mijn beleggingsaanpak: het methodisch maken van veel verschillende beleggingsbeslissingen die als geheel met de tijd uitstekende resultaten opleveren.
Om het kort samen te vatten, ik sta altijd klaar om de homerun te slagen, dat ene bedrijf waar ik monster winsten op zal maken, maar totdat de juiste bal passeert, blijf ik ondergewaardeerde aandelen kopen waarmee ik de kansen in mijn voordeel opstapel. (om bij baseball te blijven, een van de favoriete analogieën van Warren Buffett , pak ik de honken één per één).
Dat is een strategie die elke belegger kan toepassen, groot of klein.
Hieronder mijn vertaling van de passage waarin Benjamin Graham zichzelf in de derde persoon beschrijft en zijn befaamde GEICO belegging bespreekt.
“We kennen twee partners heel goed die een groot deel van hun leven hebben gespendeerd aan het beheren van hun eigen en andermans geld in Wall Street. Sommige harde ervaringen leerden hen dat het beter was om veilig en voorzichtig te zijn dan te proberen al het geld in de wereld te verdienen. Zij ontwikkelden een eerder unieke aanpak tot beleggen, waar ze goede winstkansen combineerden met gezonde waarden. Ze meden alles wat te duur leek en waren eerder snel met het verkopen van aandelen die waren gestegen naar niveaus waaraan zij deze niet meer aantrekkelijk vonden. Hun portefeuille was goed gediversifieerd, met meer dan honderd verschillende aandelen. Op deze manier deden ze het goed tijdens vele jaren van op en neer bewegingen op de beurs; ze haalden ongeveer 20% per jaar op de verschillende miljoenen kapitaal die ze hadden aanvaard om te beheren, en hun klanten waren tevreden met de resultaten.
In het jaar waarin de eerste editie van dit boek verscheen, werd een opportuniteit aangeboden aan de partners van het fonds om de helft van een groeiend bedrijf te kopen. Voor één of andere reden had deze sector geen aantrekkingskracht voor Wall Street op dat ogenblik, de opportuniteit werd door meerdere belangrijke beurshuizen afgewezen. Maar het duo was onder de indruk van de mogelijkheden van het bedrijf; wat de doorslag gaf voor hen, was dat de prijs gematigd was in verhouding tot de huidige winsten en de waarde van de activa. De partners zetten door met de aankoop, wat in dollars goed was voor ongeveer één-vijfde van hun fonds. Ze raakten nauw verbonden met dit nieuwe zakelijke belang, welke het goed deed.
Het deed het zelfs zo goed dat de prijs van haar aandelen steeg tot meer dan tweehonderd keer de prijs die ze voor hun 50% belang hadden betaald. De stijging van de beurskoers was vele malen groter dan de echte groei in winsten en bijna vanaf het begin leek de beurskoers veel te hoog naar de beleggingsmaatstaven van de partners. Maar omdat zij het bedrijf bekeken als een soort van “familiebedrijf”, bleven ze een substantieel belang aanhouden, ondanks de spectaculaire stijging van de beurskoers. Een groot deel van de beleggers in hun fondsen deed hetzelfde, en ze werden miljonairs dankzij het houden van dit ene bedrijf en de later opgezette dochterbedrijven.
Ironisch genoeg was de totale winst die voortkwam van deze ene belegging veel groter dan de som van alle andere gerealiseerde beleggingswinsten over 20 jaar van hun activiteiten waarbij ze veel werk verrichten in hun specialisatie gebieden met het onderzoeken van bedrijven, eindeloos peinzen en ontelbare individuele beslissingen.
Is er een moraal aan dit verhaal voor de intelligente belegger? Een voor de hand liggende is dat er meerdere verschillende manieren zijn om geld te verdienen (en te behouden) op Wall Street. Een andere, minder voor de hand liggende, conclusie is dat één gelukstreffer, of één uitzonderlijk slimme beslissing – wie kan ze uit elkaar houden?- meer kan opbrengen dan een levenlang van inspanningen. Maar achter het geluk, of de cruciale beslissing, moet er een fundering zijn van voorbereiding en kerndisciplines. Iemand moet voldoende erkend worden zodat deze kansen op zijn deur komen kloppen. Met moet de middelen, het oordeel en de moed hebben om ervan te profiteren.
Dit is een geweldig verhaal van Graham. Al lees ik liever over zijn gedisciplineerde beleggingsaanpak en hoe hij daar geld mee verdiende dan hoe hij een fortuin verdiende met Geico, maar het blijft een geweldig verhaal.
