Hoogmis voor Beleggers in Omaha

De jaarvergardering van Berkshire Hathaway is uitgegroeid tot een samenkomst van tienduizenden beleggers die Warren Buffett en Charlie Munger aan het woord willen zien.

Buffett is 85 en je ziet hem nog steeds bruisen van energie als hij over zijn bedrijven spreekt. Munger, al 92 jaar oud, zegt niet veel, maar wanneer hij spreekt kan je de enorme scherpte van zijn geest direct opmerken.

Dit evenement is uitgegroeid tot een wereldwijd gebeuren en wordt ook wel eens het Woodstock van het kapitalisme genoemd. Dit jaar moesten we ons echter niet tot in Amerika verplaatsen, maar konden we het volgen vanuit onze luie zetel via de live stream van Yahoo Finance. Het hele gebeuren werd ook opgenomen zodat u ook vandaag deze nog kan bekijken via volgende link: https://finance.yahoo.com/brklivestream.

Als je zeven uur tijd over hebt, is het zeker een aanrader om te bekijken, want van deze 7 uur beantwoorden ze 6 uur lang vragen van beleggers zoals u en ik.

Over naar plan-B

De belangrijkste vraag die werd gesteld is waarom Buffett niet meer belegt zoals vroeger?

Vroeger werden vooral bedrijven gekocht die met zo weinig mogelijk kapitaal flink konden groeien en veel vrije cashflow genereren. Vandaag worden echter zware investeringen gedaan in kapitaalsintensieve bedrijven zoals energie en spoorwegen.

Zowel Buffett als Munger waren kort en duidelijk in hun antwoord. Het investeren in deze kapitaal intensieve bedrijven is hun plan-B. Berkshire heeft zoveel cash op de rekening en is zo groot geworden dat het kopen van zulke niet kapitaalsintensieve bedrijven geen impact meer maakt op het totaal.

Het probleem van Buffett is dus dat hij te rijk is geworden!

De kapitaalsintensieve bedrijven hebben daarnaast ook een voordeel, namelijk dat ze onder Berkshire sneller kunnen groeien dan elders. Er is steeds voldoende cash ter beschikking en er moet niet onderhandeld worden met banken. Omdat de eigenaars van deze bedrijven dit ook weten, verkopen ze graag aan Buffett. Buffett kan deze bedrijven hierdoor dan weer goedkoper oppikken dan dat iemand anders dit zou kunnen.

Het probleem van te veel cash, is er een dat wij nog niet hebben. Als particuliere beleggers kunnen wij dan ook kijken naar de “kleintjes” op de beurs, die vaak nog een groter groeitraject kunnen afleggen. Nog een voordeel is dat er doorgaans minder analisten zich met deze bedrijven bezig houden.

Wall Street Verkopers

Voor analisten en de financiële industrie van Wall Street waren Munger en Buffett niet bepaald mals.

Volgende oneliner sprak boekdelen: “Er wordt meer verdiend op Wall Street door mensen met verkooptalent dan mensen met talent voor beleggen”.

Munger voegde daar aan toe: “Wie kan je op Wall Street vertrouwen? Je bank en broker zijn daar om je dingen te verkopen, en ze verkiezen te verkopen waaraan zij het meeste verdienen.”

Voor de pauze liet Buffett een slide zien met een voorlopige tussenstand van een weddenschap die hij jaren geleden maakte.

Buffett heeft de weddenschap aangegaan dat een passief beheerd indexfonds over een periode van 10 jaar een selectie van 5 actief beheerde fondsen, die Ted Seides, een hedge fondsbeheerder, mocht aanduiden, met gemak zou verslaan.

Nu, 8 jaar later heeft het passief fonds het afgerond 40% beter gedaan dan de selectie van fondsen.

De reden hiervoor is duidelijk. De hoge kosten van de actieve fondsen vreten het rendement op.

Er werden fondsen geselecteerd die beleggen in andere fondsen. Als je belegt in dit type fondsen betaal je iemand 1% tot 2% per jaar om voor jouw andere fondsbeheerders te kiezen die goed zijn in beleggen.

Die fondsbeheerders betaal je echter ook 1% tot 2% per jaar. Als er dan nog eens flinke winsten worden gemaakt, dan delen de fondsbeheerders en de beheerder van het bovenliggende fonds ook nog eens tot wel 20% in deze winsten. Met zulke cijfers is het toch onmogelijk om een passief fonds met een kostenstructuur van 0,25% te verslaan.

Zelf met advies

Het was mij al heel vroeg duidelijk dat banken commerciële instellingen zijn die willen verkopen, en fondsbeheerders werken voor hun vergoeding en niet voor het rendement van het fonds. Daarom beleg ik zelf.