De twee vragen die domineren van zodra iemand hoort wat ik doe zijn:
- Wat denk jij van de beurs vandaag?
- Hoe vind ik goede aandelen om in te beleggen?
De eerste vraag is de lastigste. Ik voel me dan altijd net als een econoom. Aan de ene kant… , maar aan de andere kant… .
Ik heb geen idee waar de beurs in de toekomst naar toe gaat. Ik weet dat ze vandaag niet goedkoop is, en we zien ook steeds forsere koersdalingen (TomTom, Nyrstar,…) Maar wat is het alternatief? Only time will tell, zeggen de Engelsen dan.
Voor de tweede vraag grijp ik graag terug naar een memo van Howard Marks uit 1994. In deze nota geeft hij zeven ideeën mee om rekening mee te houden op zoek naar aandelen.
1. Geen enkele sector of groep bedrijven op de beurs heeft het geboorterecht om altijd hoge rendementen te halen.
2. Het belangrijkste is niet in wat je investeert, maar wanneer en tegen welke prijs.
Begrijp dit niet verkeerd, hij wil niet zeggen dat je geen onderzoek moet doen, maar wel dat er in essentie geen goede of slechte beleggingen zijn.
Een aandeel van het beste bedrijf kan een slechte belegging zijn als je deze te duur betaalt. En aan de andere kant kan een aandeel van een slecht bedrijf een geweldige belegging zijn als je het maar goedkoop genoeg koopt.
3. De belangrijkste factor in beleggen is niet economie of boekhouding maar psychologie.
Hij vergelijkt beleggen met een populariteitswedstrijd. Het gevaarlijkste is een aandeel te kopen op de piek van zijn populariteit.
Op dat punt zijn alle positieve factoren reeds in de prijs verwerkt en zijn er weinig nieuwe kopers.
Het veiligste is om een aandeel te kopen wanneer niemand deze moet hebben. Met de tijd kan de populariteit van het aandeel, en bijgevolg ook de prijs, enkel maar stijgen.
4. Kortom je kan best beleggen als een contrarian
Een belegging waarvan “iedereen” weet dat deze goedkoop is, is een contradictio in terminis. Als iedereen weet dat het goedkoop is, waarom hebben ze het dan niet gekocht en de prijs opgedreven? En als ze al wel gekocht hebben, hoe komt het dan dat de prijs nog zo laag is?
5. Ga die weddenschap aan die niemand anders wil
Een herhaling van punt drie. Als iedereen hetzelfde aandeel wil, dan wordt het zeer moeilijk voor dat aandeel om aan de verwachtingen te voldoen.
Aan de andere kant, aandelen die niemand wil kan je zo goedkoop kopen dat het makkelijker wordt voor deze aandelen om de verwachtingen in te lossen.
6. Zoals Warren Buffett het heeft gezegd “Met hoe minder zorg anderen hun zaken in orde houden, hoe meer zorg jij aan de jouwe moet besteden” Als anderen angstig zijn, dan moet jij dat niet zijn, maar als ze niet angstig zijn, dan kan jij het beter wel zijn.
De beurs, of beter gezegd de bewegingen op de beurs, worden aangestuurd door angst en hebzucht op eender welk moment.
In tijden dat iedereen angstig is, zijn de prijzen van aandelen zo laag dat je eigenlijk niet heel veel huiswerk moet maken. Goedkoop genoeg kopen en wachten.
Maar in tijden waarin iedereen hebzuchtig is, dan heeft de intelligente belegger (de woorden van Graham en Marks) veel meer werk.
7. De wet van Gresham stelt dat de omloop van “slecht geld” die van “goed geld” verdringt. Dit was zo wanneer papiergeld goud heeft verdrongen en het werkt bij beleggen ook. Slechte beleggers duwen goede er uit.
Wanneer beleggers verschijnen die niet kritisch zijn en alles kopen, dan wordt het moeilijk voor veeleisende beleggers om opportuniteiten te vinden die de verhouding tussen risico en rendement hebben die ze verlangen.
Ze worden als het ware naar de zijlijn gedreven. Veeleisende beleggers moeten van tijd tot tijd inactief kunnen zijn.
Howard Marks wil met deze punten vooral bereiken dat je onafhankelijk denkt.
En voor mij is de leidraad om de populariteit te meten niet de beurskoers op zich, maar wel hoe deze zich verhoudt ten opzichte van de faire waarde. Door daar sterk op te focussen en genoeg veiligheidsmarge te eisen, vermijd je ongelukken.
Het kopen van goede en geweldige bedrijven, wat we uiteraard het liefst doen, zal moeten wachten. Vandaag focussen we dus even op goedkoop.
