Afgelopen weekend was het de jaarvergadering van Berkshire Hathaway. Normaal is dit een hoogmis voor waardebeleggers (te bekijken via Yahoo Finance), maar door Covid-19 zat Warren Buffett (89) er voor een lege zaal en deze keer niet met zijn vaste (96 jarige!) side-kick Charlie Munger waarvan ik de snedige opmerkingen gemist heb.
Munger zegt altijd direct hoe hij het ziet, zonder blad voor de mond. Buffett pakt het altijd wat diplomatischer aan.
Buffett is een optimist, en ook nu zegt hij dat we niet tegen Amerika mogen wedden en dat ook deze crisis zal passeren en daarna het leven beter wordt dan voordien. Maar het was ook overduidelijk dat hij geen enkel idee heeft over de termijn. Ik heb hem nog nooit zo weinig optimistisch gezien, om het niet pessimistisch te noemen.
Belangrijk gegeven is dat in de periode maart-april zelfs ondanks de fors lagere koersen, Buffett geen koper is geweest van aandelen, maar verkoper.
Hij geeft aan, zoals ik hier ook al eerder deed, dat de toekomst er voor veel sectoren helemaal anders zal uitzien, en dat daar momenteel nog te veel mist rond is om beslissingen te nemen of waarderingen correct te doen. Zo verkocht hij al zijn luchtvaartaandelen, omdat deze sector nooit meer hetzelfde zal zijn.
Ook belangrijk is dat hij opnieuw aangaf dat Berkshire in tegenstelling tot de grote financiële crisis niet wordt gecontacteerd om als laatste redder geld te lenen. De overheid is bereid veel soepeler tegen lagere tarieven geld te geven dan dat Berkshire dit wil doen.
Hij noemt de afgelopen twaalf jaar waarbij er steeds meer geld wordt bijgedrukt ook een groot experiment. Hij is daarbij uiteraard veel wijzer dan ik ben. Hij spreekt zich niet uit over de uitkomst van dit experiment, waar ik dat al wel heb gedaan. Maar gerust is hij er niet in, dat is duidelijk.
Somberder
En als je al niet een somberdere kijk zou krijgen van Buffett alleen, dan waren er nog voldoende nota’s van andere heel goede beleggers zoals Paul Singer die me niet bepaald optimistisch hebben gestemd.
Of de cijfers van de vertraging in economie over het eerste kwartaal van de landen getroffen door Covid-19, ook dat was niet bepaald opbeurend te noemen. Daarbij was het voor de meeste van deze landen nog maar slechts 2 weken lockdown. De economie in Europa ging 3,8% lager in het eerste kwartaal, de grootste daling ooit gemeten sinds de start in 1995.
Wat gaat dat geven voor het tweede kwartaal? Voorlopig spreken we over 5 weken lockdown en een trage herstart, dus een veel grotere impact. En denkt er nu nog iemand dat we in het derde kwartaal terug gaan naar de “gewone” gang van zaken of de economie zelfs fors zal herstellen? Bij de ECB verwachten ze een krimp van 9% voor heel 2020, maar sluiten ze een krimp van 15% ook niet uit.
Sell in May?
Een oud beursgezegde luidt: “Sell in May and go away, but remember to be back in September”. Normaal geef ik er geen aandacht aan, maar dit jaar voel ik er wel wat voor. Al lijkt september me misschien dit jaar te vroeg, ik zou eerder gokken op terugkomen na de presidentsverkiezingen.
Trump gaat er namelijk alles aan doen om de beurzen te ondersteunen want hij ziet deze als graadmeter voor de economie. Hoewel ze door het grote monetaire experiment dit al enige tijd niet meer zijn. Maar dat heeft u ondertussen al tot in den treure kunnen lezen van mij.
Maar het is zoals ik boven schrijf, ik gok ook maar wat. De toekomst kan niemand voorspellen en elke logica op de beurs is al even ver zoek. Het enige waar ik wel zeker van ben is dat de huidige gang van zaken niet kan blijven duren.
En daarom ben ook ik vandaag nog geen koper van aandelen, met uitzondering van het spaarplan. Al ben ik blij bevestiging te krijgen van iemand zoals Buffett, want stilzitten was behoorlijk moeilijk zo’n 20% stijging geleden. Vandaag is dat weer wat makkelijker en denk ik vaker aan verkopen dan aan kopen.
Geduld blijft toch één van de moeilijkste zaken bij beleggen, zelfs met de extra ervaring.
