Het kopen van een aandeel is een daad van vertrouwen en optimisme. Bij het zoeken naar nieuwe bedrijven voor mijn portefeuille ben ik nochtans een echte zwartkijker.
Vorige week was ik te gast in een Blab van TradersOnly. Geen idee wat een Blab is? Tot enkele weken geleden had ik ook nog nooit gehoord van een “Blab”. Dit is echter gewoon een online videogesprek waarbij verschillende mensen kunnen deelnemen en waar ook vragen kunnen worden gesteld.
Voor wie interesse heeft in een gesprek van 50 minuten over waarde beleggen, die kan de opname hier bekijken: Beursbabbel met Sam Hollanders over Value Investing.
In het gesprek geef ik aan dat ik bij het zoeken naar nieuwe bedrijven voor de selectie van SMART Capital, en mijn eigen portefeuille, ik steeds zoek naar een reden om het aandeel net niet te kopen. Achteraf zijn hierover wel wat vragen gekomen, daarom licht ik het hier even toe.
Kopen uit geloof in het bedrijf
Als waarde beleggers kopen we een aandeel als we geloven dat de waarde van het bedrijf hoger is dan de huidige beurskoers.
Dat kan zijn door eventuele groei van het bedrijf in de toekomst of door verborgen waarde in de activa, merken,… . Zoals reeds eerder gemeld proberen we als waardebelegger euro’s te kopen voor 50 cent.
Als ik een bedrijf koop dan is dat dus een enorme blijk van vertrouwen en optimisme, niet alleen in het bedrijf zelf, maar ook in mijn kunde om het bedrijf juist in te schatten.
Door sommigen wordt dit ook aanschouwd als een daad van arrogantie. Waarom ben jij zeker dat dit bedrijf nu goedkoop is? Misschien is er een reden dat het goedkoop is? Als jij koopt zijn er steeds anderen die verkopen, wie van beide heeft gelijk? Weet je meer als de ander?
In de praktijk zijn er natuurlijk verschillende redenen om te verkopen, maar om te kopen is er slechts één namelijk het halen van een rendement op je vermogen.
De Nee-stapel
Omdat je winst wil maken op je beleggingen is het best om enkel te kopen als je goed weet wat de negatieve kanten zijn aan het bedrijf en de sector.
Daarom ga ik steeds op zoek naar doorslaggevende argumenten, of voldoende kleine redenen, om net niet te kopen.
Er zijn duizenden aandelen, je kan onmogelijk beginnen bij A en dan je weg naar beneden werken naar Z. Om aandelen te selecteren gaan velen uit van de kenmerken die ze willen dat een bedrijf bezit en zoeken ze enkel naar deze criteria. Met dit te doen zal je steeds een bepaald type van bedrijven te zien krijgen in je screener en loop je misschien kansen mis.
Je kan ook andersom redeneren. In plaats van een bepaalde winstgevendheid te zoeken bij een bedrijf kan je ook denken, wat wil ik net niet?
Ik wil bijvoorbeeld niet dat een bedrijf verlieslatend is, dat is een grondige reden om niet te kopen.
In Amerika noteren 7.739 effecten op de beurs, van deze zijn er slechts 3.232 waarvan het onderliggende bedrijf winstgevend is. In België is dat een verhouding van 96 op 282. In Nederland zijn er eveneens 96 winstgevend, maar dan op 344 bedrijven. (Volgens screener van Google Finance)
Met andere woorden, door slechts één criteria in te vullen in een screener kan je al meer dan 60% van de aandelen op de nee-stapel gooien. Dat is al een hele tijdsbesparing in je zoektocht naar een nieuwe opportuniteit.
Dit is uiteraard wat simpel voorgesteld om mijn punt te maken. Het punt is dat het veel makkelijker is om redenen te vinden om niet te kopen en hier 100% zeker van te zijn dan om te zoeken naar argumenten om te kopen en even zeker te zijn van je stuk.
