Een vraag die regelmatig terugkomt wanneer ik vertel dat ik een beursbrief schrijf is: “ Waar haal je je ideeën” of “ Hoe vind je die koopjes op de beurs, zijn daar bepaalde screeners voor?”
Gevaarlijk!
Eigenlijk antwoord ik niet graag op zo'n vraag. De beste ideeën bekom je door veel te lezen, financiële media maar ook vakpers van bepaalde sectoren, jaarverslagen,… kortom veel werk, en dat is niet het antwoord dat de vraagsteller zoekt.
Hij, het zijn 99% mannen, wil liefst op een zo eenvoudig en snel mogelijke manier een lijst met aandelen verkrijgen. Dan moet ik even die ballon doorprikken, zo makkelijk is het niet.
Studies hebben aangetoond dat een korf aandelen, geselecteerd op bepaalde waarde parameters op lange termijn beter presteren dan de beurs zelf. De essentie hier is het woord korf, het is net omdat men een 30-tal bedrijven selecteert, dat dit werkt. Het is zeer gevaarlijk om uit zo'n lijst slechts enkele aandelen te kiezen! Zo'n lijst bevat te veel value traps, aandelen die zoals ik eerder schreef, terecht goedkoop zijn.
Wil je een lijst met aandelen, en ben je van plan in al deze aandelen te beleggen? Dan maakt het eigenlijk al niet zo heel veel meer uit of je screent op koerswinst, koersboekwaarde, koers cashflow, de Magische Formule van Joel Greenblatt,… Volgens onderzoek presteren ze op lange termijn allemaal beter dan de beurs.
Ik bekijk zulke lijsten eerder als startpunt om dieper op onderzoek te gaan naar de aandelen op deze lijsten.
Twee manieren van benaderen
Ben je bereid het werk er in te steken dat nodig is om net als een value investor een aandeel te selecteren, dan zijn er twee manieren waarop je dit kan benaderen.
- Je gaat op zoek naar goedkope aandelen
- Je gaat op zoek naar goede bedrijven
Opnieuw zijn beide manieren een startpunt waarna verder onderzoek nodig is, want een goedkoop aandeel is niet altijd koopwaardig en ook een goed bedrijf is niet aan eender welke prijs een goede koop.
Op zoek naar goedkope aandelen
De snelste manier om een lijst met goedkope aandelen te krijgen, is selecteren op basis van koers boekwaarde (PB) en/of koers winst (PE). Beide parameters zijn in bijna elk platform van brokers beschikbaar alsook op Google Finance en FT.com.
Een PE van 15 wordt als normaal beschouwd. Voor PB is < 1 vaak een goedkoop aandeel, al is het hier moeilijker een maatstaf te nemen omdat dit nogal eens durft verschillen tussen de verschillende sectoren.
Op zoek naar goede bedrijven
Een belangrijk kenmerk van goede bedrijven is een boven gemiddeld rendement op de ingezette middelen en/of hoge marges. Ook hierop kunnen we selecteren binnen Google en FT.com.
Als je zo'n lijst wil bekomen,is het belangrijk te kijken naar ROE (Return on Equity), ofwel het rendement op hetgeen aandeelhouders in het bedrijf hebben geïnvesteerd. Andere paramaters kunnen zijn ROA (Return on Assets) en ROI (Return on Investment), ofwel het rendement op de activa/investering die nodig is om de winst te behalen.
Voor de ROE wordt vaak 15% als criteria gesteld.
Zoeken naar fundamenteel gezonde “koopjes” is een afvallingsparcours
Eigenlijk is het zoeken naar degelijke bedrijven die ook nog eens goedkoop zijn, een strategie van steeds meer bedrijven elimineren uit een grote lijst. Je gaat steeds op zoek naar redenen waarom het bedrijf niet voldoet. Dat is ook het antwoord dat ik meestal geef op de vraag naar hoe ik koopjes vind.
Je start bij één van de bovenstaande uitgangspunten en je werkt stappenlijst af, waarbij stap 1 is: “Maakt het bedrijf winst?” Ik hoor u nu al denken “ja, dit is toch logisch”,… Kijk dan maar eens even op het internet welke sommen soms betaald worden voor bedrijven die soms 10 jaar lang verlieslatend zijn, wie belegt hier dan in?
In het webinar van 4 maart ga ik wat dieper in op het maken van een lijst via FT.com en Google. Nog belangrijker is dat ik ook zal wijzen op aandachtspunten die kunnen duiden op aandelen die terecht goedkoop zijn.
