Als ik met beleggers praat of communiceer met hen via fora, Facebook,… dan verbaas ik me er steeds over hoeveel aandacht er wordt gespendeerd aan markttiming. Aan de ene kant begrijpelijk, want ook op Kanaal-Z en RTL-Z wordt vaak aandacht gegeven aan technische analyse en wat achteraf gezien de in- en uitstapmomenten waren in bepaalde aandelen.
Ik wil u wijzen op een studie die net aantoont dat de meerwaarde er niet in zit om de juiste timing te hebben, maar wel om belegd te zijn.
Deze studie werd al meerdere malen uitgevoerd door Charles Schwab, een Amerikaans bedrijf dat brokerdiensten, portfolio beheer, private banking en dergelijke aanbiedt.
Net als u ben ik uiteraard ook sceptisch ten opzichte van studies die zijn uitgevoerd door iemand die een belang heeft in het geheel. Een fietsenfabrikant die met een studie komt dat fietsen gezond is, nemen we ook met een korrel zout.
De studie van Schwab kan perfect gerepliceerd worden en is gesteund op harde data. De reden van de studie mag dan ingegeven zijn door eigenbelang, de resultaten zijn onmiskenbaar.
Wat is de beste tijd om te starten met beleggen?
Deze studie van Schwab was ingegeven omdat veel van hun klanten wilden wachten op de “beste tijd” om te starten met beleggen. Het probleem is natuurlijk bepalen wat de beste tijd is.
In realiteit is de beste tijd om te starten met beleggen bij een zeer zware crash. Dit is spijtig genoeg ook net het ogenblik dat slechts heel weinigen de maag er voor hebben om wel te blijven beleggen.
Schwab toont met deze studie aan dat het wachten op het juiste moment helemaal niet de goede strategie is.
Deze studie werd meerdere malen uitgevoerd. De eerste keer was over de periode van 1979 tot 1999. In deze studie werden er vier beleggersprofielen gemaakt, elk van hen kreeg op 31/12 van elk jaar een som van $2.000 om te investeren in de S&P500, de tijd dat het geld nog niet geïnvesteerd werd, ontvingen ze intrest gelijk aan de rente van de Amerikaanse staatsbon van dat jaar.
- Perfecte Peter is de perfecte markttimer, hij slaagt er elk jaar in om tot het beste moment te wachten en koopt steeds wanneer de S&P op het laagste punt staat.
- Vaste Valerie werkt via een ander patroon. Van zodra zij de $2.000 ontvangt, belegt zij deze onmiddellijk.
- Foute Freya is de pechvogel. Zij is een echte kluns op gebied van timing en koopt elk jaar wanneer de beurs op haar hoogtepunt is.
- Tom Twijfel is de laatste en doet zijn naam eer aan. Tom is bang om te starten met beleggen, hij probeert alles perfect uit te zoeken. Omdat hij niet kan beslissen of het nu de beste tijd is om te beleggen, houdt hij elk jaar opnieuw alles in cash aan.
De verschillen zijn enorm. Zoals te verwachten presteert Perfecte Peter het beste. Na 20 jaar is zijn jaarlijkse inleg van $2.000 uitgegroeid tot $387.120.
Wat blijkt echter, Peter haalt op de volledige 20 jaar tijd slechts 6,9% meer rendement dan Vaste Valerie welke $362.185 heeft bijeen belegd. Peter heeft bovendien veel meer werk gehad dan Valerie om het juiste moment te kiezen. En denk je dat het één van ons zou lukken om 20 jaar lang elk laagste punt exact te kunnen aanduiden?
De realiteit is dat de meesten van ons eerder zullen varen zoals Foute Freya als we proberen te zijn zoals Perfecte Peter. Maar wat blijkt, ook Freya heeft een mooi resultaat en maakt van haar inleg nog steeds $321.569. Dit is 20% minder dan Peter op de hele 20-jarige periode. Door te proberen te timen in plaats van te handelen zoals haar vriendin Valerie heeft ze 12,6% laten liggen, en al het werk gedaan dat Peter ook heeft gedaan.
De verliezer in het hele verhaal is echter Tom Twijfel. Door niets te doen en enkel rente te ontvangen op het bedrag heeft Tom $76.558 na 20 jaar, 76,2% minder dan Foute Freya die alles fout deed! Freya heeft na 20 jaar 4,2 keer zoveel vermogen als Tom.
Een kritiek dat toen werd gegeven is dat deze studie werd uitgevoerd tijdens één van de langste bull markten van de geschiedenis.
Schwab heeft daarom de test nogmaals uitgevoerd telkens voor 20 jarige periodes vanaf 1926 (dus voor de grote crash en zwakke periode van de jaren ‘30) in totaal 55 periodes. Voor deze test werd een vijfde profiel toegevoegd. Maandelijkse Mark belegt elke maand evenredig verdeeld een deel van zijn $2.000.
Nooit aan de zijlijn
In 49 van deze periodes was de rangschikking dezelfde. Slechts 1 keer kon Tom beter presteren dan de anderen. De kans dat je dus beter af bent met elk jaar vast te beleggen zoals Valerie is dan ook 96%. Geen enkele keer kwam Vaste Valerie als slechtste uit de studie en slechts 1 keer op de vierde plek!
De studie werd nog eens herhaald in de periode van 1993 tot 2012, dit is inclusief de dotcom bubbel, de crash die er op volgde en de financiële crisis van 2008. Dit zijn de resultaten:
- Perfecte Peter: $87.004
- Vaste Valerie: $81.650
- Maandelijkse Mark: $79.510
- Foute Freya: $72.487
- Tom Twijfel: $51.291
Door de twee zware crashes en lage rentes zijn de resultaten voor allen een heel pak lager, maar ook hier blijven de verschillen tussen Peter en Valerie eerder klein met een verschil van 6,5% op de volle 20 jaar. Vooral bij Freya zien we dat het duur kopen wat steviger heeft ingehakt.
Het verschil met Tom blijft wel heel groot. Freya heeft nog steeds 41,3% meer rendement, Valerie die de makkelijkste weg koos heeft 59,2% meer.
Hoe langer hoe beter
In plaats van opnieuw meerdere periodes van 20 jaar te nemen werd de studie ook uitgevoerd op periodes van 30, 40 en 50 jaar. In elk van deze periodes was Peter eerst, Valerie en Mark wisselden elkaar af op plaats twee en drie. Freya was vierde en Tom steeds laatst. Het verschil werd tussen allen steeds groter, maar terwijl het verschil tussen Vaste Valerie en Perfecte Peter beperkt bleef, ontstond er een hele kloof tussen Tom Twijfel en Foute Freya.
De conclusie van de studie is dat het veel schadelijker is voor de financiële gezondheid van niets te doen, dan fout te zijn, zolang uw tijdshorizon maar lang genoeg is.
Zoals Peter Lynch het verwoordde:
Far more money has been lost by investors preparing for corrections, or trying to anticipate corrections, than has been los in corrections themselves.
Naast de studies van Schwab zijn er nog andere gelijkaardige geweest. De vraag is dan ook waarom blijven zoveel beleggers dan toch nog proberen de markt te timen?
Emoties nemen over
Dat antwoord is simpel. Als mens doen we graag wat iedereen doet. In duizenden jaren evolutie hebben we geleerd dat er veiligheid zit in aantallen, dus volgen we de platgelopen paden. Het is niet makkelijk om tegen de stroom in te roeien en vraagt een bepaalde mindset.
Een andere reden is dat we als mens ook gedreven worden door twee basis emoties, angst en hebzucht. Een goed boek hierover is Facing Financial Destruction: Why Smart People Do Stupid Things with Money van Bert Whitehead. De meeste mensen kunnen er niet tegen dat in opgaande markten anderen “makkelijk” geld verdienen en ze verdragen aan de andere kant ook geen verliezen.
Dit gedrag leidt tot hoog kopen en laag verkopen.
Markt timers moeten drie beslissingen nemen, wanneer te kopen, wanneer te verkopen en wanneer niets te doen, de kans dat je ze alle drie goed hebt, is zeer klein.
Concentreer u op waar u wel controle over heeft
De conclusie van dit artikel is drieledig.
In de eerste plaats wil ik u aantonen dat het belangrijk is om te beleggen. Als tweede toont dit het belang aan van beleggen op de lange termijn. Zelfs al doe je alles fout zoals Freya, op lange termijn kan je door een simpele strategie, zoals beleggen in de index, mooie resultaten halen.
De belangrijkste conclusie is echter om u niet te veel bezig te houden met het timen van de markt. Stel dat u toch alles juist kan doen, dan nog maakt u geen gigantisch verschil. Het is dan veel zinniger om uw tijd niet te verspillen aan markttiming, maar aan zaken die wel binnen uw controle vallen. Ik denk hierbij aan de kosten bij het beleggen in bijvoorbeeld fondsen of van uw broker (al is bij deze laatste service ook een factor). Ik ben geen voorstander van fondsen, maar dat is een ander verhaal.
Voor mij is de belangrijkste te controleren factor het selecteren van de juiste aandelen. Het is beter je tijd en energie te steken in het bepalen van de kwaliteit van de bedrijven en hun onderwaardering, want hiervan zijn weer opnieuw veel studies die aantonen dat goedkope en kwalitatieve bedrijven beter presteren dan de beurs in het algemeen.
Groeten,
Sam
